SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI DNIA NAUCZYCIELA
przygotowany przez SAMORZĄD UCZNIOWSKI ZESPOŁU SZKÓŁ im. H. Sienkiewicza w GRABOWCU
Scenariusz opracowały: Zofia Greniuk (opiekun SU gimnazjum), Renata Pieczykolan (opiekun SU szkoły podstawowej)
Prowadząca I:
Spotykamy się dzisiaj, aby chociaż raz w roku serdecznie podziękować wszystkim pracownikom naszej szkoły
oraz szanownym emerytom, za trud włożony w nasze wychowanie.
Dlatego też zapraszamy serdecznie do obejrzenia i wysłuchania części artystycznej przygotowanej z okazji Dnia Nauczyciela.
Za trud pracy z uczniami, za wyrozumiałość, cierpliwość i czas nam poświęcony, pragniemy podziękować nauczycielom
skromnym kwiatkiem oraz wspólnie zaśpiewać „Sto lat”.
(Dzieci w odświętnych strojach wręczają nauczycielom i zaproszonym gościom kwiaty)
Prowadząca II:
Na początek zapraszamy do wysłuchania wierszyków w wykonaniu uczniów oddziału „0”
i obejrzenia kujawiaka w wykonaniu dzieci z zespołu tanecznego „Nutki”- prowadzonego przez P. Jarosława Kudybę.
Prowadząca I:
A teraz wiersz pod tytułem „Radosny dzień” w wykonaniu dzieci z klasy IV.
Radosny dzień (Jerzy Ficowski)
Dzisiaj Dzień Nauczyciela,
Więc raniutko, przed lekcjami,
Cała klasa uśmiechnięta
Dała kwiaty naszej Pani.
I życzyła pomyślności,
I wszystkiego najlepszego,
No, a Pani dziękowała
Koleżankom i kolegom.
Dzisiaj Dzień Nauczyciela,
No i właśnie przy tym święcie
Staś nieodrobione lekcje
Przyniósł Pani dziś w prezencie.
Ewa zaś ma w swym zeszycie
Takie kleksy, takie błędy,
Że aż kwiaty naszej Pani
Na ich widok zaraz zwiędły!
Jeszcze Dzień Nauczyciela
Całkiem nam się popsuć gotów!
Gdyby była dziś niedziela,
Nie byłoby tych kłopotów.
Może byłoby przyjemniej
I świąteczniej i weselej,
Gdyby Dzień Nauczyciela
Przełożono na niedzielę?
Ale chyba nie mam racji,
Bo..... słuchajcie! Czy słyszycie?
Cała klasa na pytania
Odpowiada znakomicie!
Znowu Pani- uśmiechnięta,
Znowu jest radości wiele,
Dobrze jest, że dzień Jej święta
Nie wypada nam w niedzielę!
Prowadząca II:
Piosenkę w wykonaniu dziewczyn z klasy Ia- gimnazjum pt. „Goniąc za cieniem” z repertuaru Katarzyny Flinty,
dedykujemy paniom od przyrody, biologii i geografii.
Prowadząca I:
Dla wszystkich nauczycieli nauczania zintegrowanego wiersz „My i nasza pani”.
My i nasza Pani (Wiktor Woroszylski)
My jesteśmy najzwyklejsze dzieci.
Mowa! Aniołkami nas nie nazwiesz.
Zdarza nam się bić, przeszkadzać, śmiecić
I po prostu robić Pani na złość.
Zdarza nam się lekcji nie odrobić,
brudne łapy mieć i kleks w zeszycie.
Pani wie, że nic się nie da zrobić.
Inni nie będziemy. To jest życie.
Więc się dla porządku trochę zżyma,
głos podnosi, nieraz dwóję wlepi,
ale długo w gniewie nie wytrzyma:
znowu się uśmiecha. Już jest lepiej.
Jak jest zła, to człowiek też się boczy,
dobra-to jej gotów wleźć na głowę,
no i tak się nasze życie toczy
czasem szare, czasem kolorowe.
Ale nie jest tajemnicą dla niej,
ani dla nas-że choć się czubimy
w gruncie rzeczy my i nasza Pani,
co tu gadać, bardzo się lubimy.
Prowadząca II:
Rap o niesfornym U w wykonaniu dziewczyn z klasy Ib- gimnazjum, dedykujemy polonistkom.
KRAM Z LITERKAMI
Zaświadczam własnym długopisem,
że U okropnym jest urwisem.
Kiedy do szkoły wpadnie w Urlach,
z uciechy się o ławkach turla.
Udrękę mają z nim uczniowie
w Ustroniu i na Ursynowie.
A uskarżają się mamusie,
że psoci również i w Ursusie.
Gdy jest kartkówka hulaj dusza
z uciechy staje U na uszach
i pokazuje co potrafi
w dziedzinie usług z ortografii.
Uparcie hula U w zeszytach,
dwóje się sypią a ja pytam:
Czy U się wreszcie ustatkuje?
Co zrobić, by uniknąć dwójek?
Uwiązać na łańcuchu w budzie?
Ująć i wysłać na odludzie?
A może zamknąć U do ula,
żeby przestało w szkołach hulać?
Zakluczyć je na siedem kluczy
i ortografii niech się uczy.
Prowadząca I:
Wiersz pt. „Kwiat dla mojego nauczyciela” dedykujemy nauczycielom od j. polskiego, historii, matematyki i fizyki.
Kwiatek dla mego nauczyciela ( Tadeusz Kubiak)
Dla Pana od polskiego
bukiecik maków polnych,
biało- czerwone róże
dla Pani i Pana od historii.
Duże palmy smukłe, niby
w zeszycie kaligrafii
litera „I” dla Pani
co uczy geografii.
Trzy razy trzy stokrotki,
stokrotnie na rysunku
dodane, pomnożone-
dla Pani od rachunków.
Kalina znad potoku,
z wiersza Lenartowicza,
dla Pana, co nas w nuty
zawiłe wtajemnicza.
Dla Pani od przyrody-
storczyki bardzo rzadkie,
dla Pani od fizyki-
gałąź jabłoni z jabłkiem.
Dla naszych wychowawców
to wszystko na rysunku
-wśród niezapominajek-
składamy w podarunku.
Prowadząca II:
Piosenka „Całuj mnie” dla nauczycieli przedmiotów ścisłych, od dziewczyn z klasy II b- gimnazjum
oraz wiersz „Ktoś kto was kocha” w wykonaniu uczniów klasy IV.
Ktoś, kto was kocha ( Jerzy Ficowski)
Gdy odrobione są lekcje wszystkie
i gdy już sobie od dawna śpicie,
gdy śpią spokojnie książki w tornistrze,
ktoś wam zadania sprawdza w zeszycie.
Ktoś za zeszytem przegląda zeszyt,
choć jest zmęczony-jeszcze pracuje.
Gdy piątkę stawia-bardzo się cieszy!
Bardzo mu przykro- gdy stawia dwóję.
Bo chciałby przecież, by same piątki
gęsiego biegły jedna za drugą,
więc co dzień w szkole jest już przed dzwonkiem,
więc wieczorami nie śpi tak długo.
Prowadząca I:
A teraz gwóźdź programu. Zapraszamy Pana i Panią dyrektor do mini teleturnieju- „Test na inteligencję” z nagrodami.
Do Pana dyrektora:
Do Pani dyrektor:
Prowadząca I:
Komisja orzekła remis i postanowiła obojgu uczestnikom teleturnieju, którzy wykazali się wyjątkowo bystrymi umysłami,
wręczyć nagrody w postaci lizaka.
Prowadząca II:
Rzadko spotykane uwagi z dzienniczka przedstawi klasa III c- gimnazjum.
Natomiast dla nauczycieli wych. fizycznego TANIEC DISCO zatańczy uczennica klasy VI c.
Kowalski:
Nowak:
Prowadząca I:
Dla wszystkich pracowników administracji naszej szkoły- wiersz pt. „Szkoła”
Szkoła (Jan Babicz)
Żeby zbudować dom,
Trzeba kłaść cegłę po cegle,
Żeby zbudować most,
Trzeba przęsła wznosić stalowe,
Żeby drogę zbudować nową,
Żeby okręt po morzach płynął,
Żeby Księżyc znaczyć swoją stopą-
Trzeba poznać wiedzę prawdziwą.
Żeby chorób nie było nowych,
By radośnie się żyło i jaśniej,
Żeby dom zawsze był domem,
A w nim chleb leżał na stole,
Żeby rzeki pól nie zalały,
Żeby ludzie byli sobie braćmi-
Tego uczą nas właśnie w szkole...
Gdy litery stawiamy pierwsze...
Prowadząca II:
Piosenkę z repertuaru Arki Noego dedykujemy katechetom i nauczycielom religii.
Ref.: Taki duży taki mały może uczniem być
Taki gruby i taki chudy może uczniem być.
Taki ja i taki ty może uczniem być.
Uczeń kocha Boga życia mu nie szkoda.
Kocha bliźniego jak siebie samego.
Ref.:
Tylko nauczony jest zadowolony.
Każdy święty chodzi uśmiechnięty.
Tylko nauczona jest zadowolona.
Każda święta chodzi uśmiechnięta.
Ref.:
Prowadząca I:
A teraz zapraszamy do wysłuchania autorskiego wiersza w wykonaniu uczennicy klasy I b- gimnazjum.
( Ewelina Walusiuk)
****
Wiosna, lato, jesień, zima.
Co mnie w szkole dalej trzyma?
Książki nosić? „Kuć i orać”?
Łapać pały? Mazać ławki?
To dziecinne są igraszki.
Piątki? Szóstki?
Ej, no wiecie? To nie moi są kolesie!
Zatem powiedz mój kolego,
Co jest w szkole ciekawego?
Nic tam nie ma...
Oprócz nudy!!!
Styczeń, luty, marzec, kwiecień,
„Kuć i orać, ucz się, w garść weź się”
Ja... przeciętny jestem uczeń.
Piątki, szóstki, pały dwóje?
Ja wolę czwórki i tróje.
Nikt nie powie, że leń jestem
I na konkurs nikt nie zgłosi
Tak mam spokój, koniec, kropka.
Wierszyk dobiegł końca...
Podpis autora
Czy jesteś leniem, przeciętniakiem?
Jeśli tak, to jesteś chory!
Na pewien rodzaj choroby.
Lecz się z tego! Bądź najlepszy!
Miej zawsze najlepsze chęci!
Miej ambicje jak najwyższe!
Poniżej czwórki nigdy nie schodź!
Wtedy każdy cię doceni.
Nie zaliczaj się do leni!!!
Prowadząca II:
Dla pozostałych nauczycieli dedykujemy piosenkę „Kormorany”, którą zaśpiewa Agnieszka K. przy akompaniamencie swojego taty.
Prowadząca I:
Gdzieś tam w oddali słychać jakieś dźwięki, to chyba cyganie przybyli zatańczyć i zaśpiewać aby uświetnić naszą dzisiejszą uroczystość.
Zapraszamy klasę VI a. Piosenki "Hej tam pod lasem cos byszczy z dala"